Gdy nasz pupil zaczyna się drapać, kręcić w kółko i wygryzać sobie sierść, od razu ruszamy z pomocą. W pierwszym odruchu chcemy ulżyć zwierzakowi, dopiero później zastanawiamy się, co robić dalej. Czy pchły z psów i kotów mogą przejść na ludzi?
Gdzie bytuje pchła?
Czy pchły z psów i kotów mogą przejść na ludzi? Dostrzeżenie skaczącego krwiopijcy w sierści naszego psa lub kota to tak naprawdę dopiero wierzchołek góry lodowej. O ile ze skóry zwierzaka jesteśmy w stanie pozbyć się pcheł stosując odpowiednie środki ochronne, o tyle pozbycie się ich z naszego otoczenia może być znacznie trudniejsze.
Zarówno pchły kocie (Ctenocephalides felis), jak i pchły psie (Ctenocephalides canis) mogą przeskoczyć na człowieka i go pokąsać, jednak to nie ludzka a zwierzęca krew jest preferowanym przez nie pożywieniem. Dlatego, jeśli mamy w domu futrzaki, na naszej skórze mogą pojawić się pojedyncze pogryzienia, ale pchły mając do wyboru nas i naszego pupila, z największą przyjemnością przesiądą się na czworonoga.
Warto również pamiętać o tym, że pchły nie pomieszkują w psiej czy kociej sierści, a jedynie tam żerują. Na co dzień wolą zamieszkiwać bardziej spokojne miejsca, takie jak psie legowiska, kocie drapaki, dywany czy koce. Dlatego, gdy już raz zwierzę przyniesie do domu niechcianych lokatorów, możemy mieć problem, by się ich pozbyć. Dlatego warto zawsze zadbać o profilaktykę, zabezpieczając czworonogi przed pchłami.
Jak rozpoznać, że w domu są pchły?
Rozpoznanie domowej inwazji pcheł wcale nie jest takie proste. Jeśli jednak zdarza nam się znaleźć niewielkie czarne plamki w różnych miejscach, które wyglądają jak zmielone ziarna pieprzu (odchody pcheł), a nasze zwierzaki zaczynają intensywnie się drapać – wszystko wskazuje na to, że w naszym otoczeniu zadomowiły się pchły.
Dodatkowo możemy zauważyć niewielkie czerwone ranki oraz małe strupki na skórze, szczególnie w okolicach kostek. To ukąszenia pcheł, które często mogą wywołać dokuczliwą reakcję alergiczną. Powinniśmy pamiętać także, że pchły mogą być przyczyną wielu innych chorób. Pasożyty te są nośnikiem wielu bakterii, a także nosicielami tasiemca, który może przedostać się do naszego organizmu przypadkiem, drogą pokarmową.
Źródła:
